De pet!
Een soort Ilja Gort pet nog nooit gewassen.
Ik pak hem net op van de kapstok, hij was een beetje hard, mag ook wel na een 10 jaar of meer niet gewassen te zijn.
Moet je ook niet doen met een pet zo behoud hij zijn vorm, ruikt lekker naar je hoofdvet en zweet alles zit er in zelfs van de visreisjes naar Ierland, de vis uitjes met Rogier in Friesland, de visdagen Met Michael Ho en Rogier in de Utrechtse en zuid en noord Hollandse polders
De lucht van de rivier de Shanon en het meer Lough Derg,waar ik samen ben geweest met Jos van Pelt waar de rivier op aansluit die lucht zit er gewoon in.
Je ruikt de Whisky en de Guinnes van de pub the Anchor inn Killaloe ruikt je er ook zo tussen door..
Verschillenden keren gered ter voorkoming van een gat in mijn hoofd door het stoten van de lage balken in Engelse pubs, de pijn was er niet minder om maar toch
De pet gered van een wisse verdrinkings dood, doir dat hij in de lopiker weterig waide met windkracht 7 gered door het werpen van een spinner het miniscule gaatje zou nog ergens zitten.
Ook het even gebruiken als kapstok om spinners te wisselen tijdens het snoeken, vliegjes voor het vliegvissen!
Overreden door een auto toen hij wegwaaide.
De vingers met maden waarmee hij is ingesmeerd, het wormen en maïs sap.
De stukjes broodvlok die er in weggesmeerd zijn tijdens het vlokvissen.
Snoekenbloed brasem en voorn slijm karper en baars, als heeft zijn plekje in en op zo'n pet
De huisjes van Ferdinand Heijerman in Ierland de B&B van Herman Molenaar in Killaloe daar heeft hij gelegen.
Daantje de hond heeft er op liggen slapen, kyra de poes, alleen die vind het te veel stinken denk ik.
Zo'n pet heeft herrineringen, heeft er jaren over gedaan om zo te ruiken en worden zoals hij nu is.
Dat moet je niet willen wassen, zou ook een paar keer moeten denk ik, toch maar niet.
Een heel verleden schoon of vies, Marijke wilde er niet aan ruiken.
Een beetje dwang hielp haar daarbij gewoon in haar gezicht drukken dat ding.
Ook vanavond mag hij mee, pinnetje om de maïs op de hair te zetten steekt er nog in voor het vissen, gewoon vergeten, dus daar blijven de pinnetjes.
Rogier zag hem zitten vanavond.
Af en toe steekje ik het pinnetje in mijn schedel maar dat hoort erbij veel gaatjes zijn er in die pet geprikt, je ziet er niks van.
Heerlijke pet eigenlijk de geur de herrineringen. Allemaal gevangen onder deze mooie pet ooit nog gekocht op landgoed Vollenhove een echt Mongo pet zelfs dat zit er in die pet verscholen.
Nog een voordeel wat erbij hoort, de muggen lusten er geen brood van,blijven ook altijd uit de buurt van mijn hoofd.
Of dat ook aan die pet ligt geen idee, maar het werkt!
Ook mag hij zo op zijn tijd mee op fotografen tocht, reeën en vogels spotten.
Nooit zeuren als hij soms, platgedrukt in de auto onder tassen of een stinkend naar vissen slijm van een vis net ligt en er aan vast geplakt zit.
Even een maar klappen op de knie met die pet en hij is weer in vorm.
Verschillende auto's heeft hij meegemaakt, duizenden en duizenden kilometers,aan asfalt mee hebben verslonden.
En nog, maar geen spoor van slijtage, een teken dat hij goed behandeld wordt.
Schiermonnikoog bezocht het de zeelucht opgesnoven..
Eigenlijk gewoon een vieze lekker stinkende ouwe vis pet ook voor gewoon dagelijks gebruik.
Dit verhaal kan nog groeien in de loop der tijden!
