De ene keer wel 7 of 8 kilometer de andere keer 3, samen met Marijke.
Misschien komt het doordat ik de rust niet pak tijdens de wandelingen, even dat zitten op een bankie!
Maar vandaag even anders, Vlokvissen, zo af en toe neem ik de camera mee mocht ik wat intresants zien om te fotograferen, vogels reeën daar ben ik gek op.
Is ook een soort van vogelsoorten vangen maar dan met de camera, en de lijst groeit.
Maar meestal als ik de camera bewust mee heb is dat voor spek en bonen, Janlul, of extra balast wat ik dan weer uit de auto mee naar binnen moet nemen als een vissesie erop zit.
Ik ben ook bang als ik de camera mee heb langs het water, dat ik in het water flikker dat zou een drama zijn!
De camera mee tijdens het vissen leidt ook flink af, de concentratie van het vissen is weg.
Maar vandaag mocht de camera mee, geen haast alle tijd.
En trouwens we hebben de mobiel altijd mee waar vollop foto's mee worden gemaakt.
Lekker 4 sneetjes brood mee met uitsmijter hamkaas en ui, dat recept moet je proberen, rode ui is het lekkerst.
Half litertje koude karnemelk mee, flinke fles koud water, paar augurkjes in een bakje lekker fris die augurken zeker als het warm is, de lunch zit wel goed.
Snel nog een halfje wit halen om vlokjes van te maken, wat oud casino brood om te voeren uit de vriezer.
Dat kun je al vast makkelijk kruimelen eventueel als het bevroren is, bedenk ik me nu!
Dat is een test voor de volgende keer.
Dan nog even op de heen weg langs Traditional hengelsport, voor eeen bakkie maai.
Dan is dat eindelijk binnen en kan ik aan het avontuur beginnen.
Ik heb mee een Pezon et Michel Luxor Lux splitcane spinhengel 1,5 tot 8 gram een heerlijke zwiepstok.
Nou heerlijk, eigenlijk ben ik niet zo van zwiepstokken.
Maar even leuk met oud materiaal vissen er zit ook een oude luxor molen op.
En nog een masterpiece hengel van Ton Temming met een shimano stradic 1000 molen beide met 14/00 lijn.
Een paar self made dobbers, net gemaakt van varkenspen.
Mooie kleine vlokdobbertjes, er was afgelopen week nog kritiek op door de één of andere malloot die beweerde dat het geen vlokdobbertjes zijn.
Ik vind van wel, net als menig ander, en kon ze al gelijk verkopen.
Helaas nog niet moet er nog wat bij maken dan.
Komt er weer werk druk op te staan, ik maak ze voor mijn plezier.
Verkopen is leuk maar dat gezeur er omheen.
Is er al één die twee weken bezig is welke, dan stop het bij mij.
De verzameling groeit, en loopt in de paar honderd dobbers.
Zo nu en dan geef ik er wel weer wat weg.
Maar ik heb een mooie plekkie vlakbij Kockengen daar bij die molen, die mooie molen!
Bij het uitstappen van de auto, zie ik gelijk een paar hazen, dus even op de foto die plukken wol met oren.
Daarna even wat voorentjes binnen zien te tikken, maar ging het maar zo makkelijk!
Ze zitten er zat je ziet de schooltjes zwemmen, eerst met brood.
Maar daar hebben ze niet veel zin in vandaag.
Ze willen vlees!
Dus dan maar de maaien erop, een stuk of 10 op de waak, dat moet ze kunnen verleiden tot een aanbeet.
De eerste, maar echt vlotten wil het niet.
Nummer drie tja dat duurde even.
Dan hoor ik torenvalkjes, en ben afgeleid van het vissen.
Ik zie ze niet goed dus besluit, een stukje richting het gepiep, of gefluid of welk geluid je er aan wil verbinden.
Is een geluid dat als je het eenmaal weet, niet meer vergeet.
Kan ook krijsen zijn, maar dat zijn meestal ouwe wijfen of vrouwelijke mangagers in de zorg.
Dan zie ik die fluitend, gepiep achtige torenvalkjes in de wiek van de molen landen.
Ik vis even door op die plek tegen over die molen die mooie molen.
Dan besluit ik de hengel en het net even in de kant te leggen.
Normaal doe ik dat liever niet zeker niet met dit kostbare setje.
De Pezon et Michel Luxor Lux 200 met de Luxor molen.
Je weet maar nooit er lopen en rijden steeds meer gekken rond in dit land, het spul is zo weg.
Dus ik zet de pas erin, snel naar de auto!
Vlug pak ik de camera en weersnel door stappend terug naar de hengel, en natuurlijk de molen met de valkjes.
Ze zitten er nog, meestal peren ze hem in vogelvlucht.
Nu heb ik geluk!
Snel wat foto's en nog wat en nog wat klikklikerdieklak op de trap, een totaal ander liedje natuurlijk.
Maar er komt ook een molen in voor zelfs een muis, en de tekst heb ik iets aangepast.
De net uitgevlogen jonge valkjes.
Dan is het mooi geweest, ik kan heg hele liedje van Rudi Carell wel vol klikkerdieklakken met de muis in de molen.
Maar dat gaan we niet doen.
Dus hengel weer in de hand, camera over de schouder en dooooorrrr.
Maar de andere stukjes is het niks op een flinke losser na.
Ik ga weer terug naar de auto, pffffffffft wat een smorende hitte vandaag met overhemd lijkt meer op een natte dweil.
Het water loopt van onder mijn pet en kale knikker.
Druipt langs mijn bril, en als ik ergens een stront hekel aan heb is dat het.
Maar hup de auto in een 500 meter verderop parkeer ik hem, om dan even de lunch te nuttigen, die nog lekker koude augurkjes voor de dorst.
En een paar flinke slokken karnemelk, nou als je daar niet het zuur van krijgt!
Nee dus.
Uitsmijter hamkaas, en ui heerlijk.
Dat éénmaal binnen nog wat water, en verder.
Lekker over de dijk slenteren en struinen.
Aanbeten zat, maar ik weet ze niet te verzilveren.
Ik heb even niet anders, maar hij is mooi.
Dan weer de geluiden van een roofvogel, geen valkjes of buizerd!
Nee dit kan niet, ik geloof het niet echt!
Maar dat vliegen die vingerachtige vleugels, dat is de bruine kiekendief.
Ik ben er vaak van de fuets voor afgestapt op Schiermonnikoog, de auto uit in Friesland.
Marijke vloog door de noodstops met de auto verschillende keren bijna door de voorruit, en bijna onder het dachboard.
Maar nu zo dicht bij huis eigenlijk de kiekendief.
En niet één niet twee of drie, maar vijf.
Ik kan er ook maar één goed op de foto zetten.
Wat een geluk het vissen schiet er totaal bij in.
Maar vis kun je makkelijker vangen dan de kirkendief op de foto.
Klikkerdieklak, gaat het weer hele series met foto's.
Daarna laat ik ze met rust, met het vissen wordt het niet veel meer ik ga weer naar huis.
Is mooi geweest.
De dagen erna ga ik nog wat met de camera oppad.
Een vissesie met Rogier op karper, dat blijft steken op een zeelt voor mij.
Marijke is er niet die is uit eten.
Voor nu op naar een volgend avontuur en A JE TO!
