En dan zijn er altijd weer mensen die aan of op het water willen zijn!
Jos en ik zijn van die mensen die op zo'n Goede Vrijaf Dag aan of op het water moeten zijn, er moet weer vis in de pan komen.
De vriezer moet thuis weer worden gevuld, de vooraad vis is bijna op ook het in de zon gedroogde vooraadje vis is op .
Er moet weer verse vis komen, en dan het liefst mooie ruisvoorns of rietvoorns, er moet wat afwisseling zijn, elke dag snoek is ook niet lekker.
Er was dus voor vandaag op de Goede Vrijdag afgesproken. Waar, dat moest nog even bekeken worden. Ik had wel een leuke stek in gedachten, maar daar zit je niet echt veilig door voorbijrazende auto's. Ze zullen maar net over je binnengehaalde hengel heen rijden!!
Dan maar richting Utrecht, Breukelen, Westbroek, Tienhoven, of in welke volgorde het ook het snelste is.
Dus kwamen we uiteindelijk als eerste door Westbroek, en daar zag Jos een paar bootjes liggen en hij had het idee dat deze misschien wel in de verhuur waren.
Maar dichterbij de opgeslagen roeiboten gekomen bleek dit niet het geval te zijn, maar het idee was geboren: we gaan een bootje huren.
Ik wist nog wel een adresje waar dat kan, dus we gingen verder richting Breukelen Scheendijk, en dan naar De Eerste Aanleg zo, heet het botenverhuurbedrijfje.
Niet dat ik nog wist dat het De Eerste Aanleg heette, maar wel dat het in de richting van Breukelen was.
En zo werd er via allerlei plaatsjes naar Scheendijk gereden, zelfs Loosdrecht hebben we aangedaan.
Na een behoorlijk ritje kwamen we eindelijk via een omleiding aan in Scheendijk bij De Eerste Aanleg!
Een bootje werd gehuurd en we konden gaan varen. Het was eerst nog wel even een gestuntel om de boot in de goede richting te krijgen, maar toen het zover was gingen we als een speer het water over, op naar de eerste visstek.
Het nodige bijvoer werd in het water gedumpt, Jos was druk bezig met het optuigen van de hengel en de dobbers konden te water.
Maar ja, als je geen lood hebt meegenomen, dan wordt dat moeilijk, dus dan maar vissen met minder lood, een aanbeet zie je tenslotte vlug genoeg.
Maar dan moet er wel aangebeten worden en na ruim een half uur hadden we die nog niet gehad, dus werd er gekozen voor een andere stek.
Nu is mijn kennis van het water hier zo ontwikkeld in de loop der jaren dat ik nog wel een stekje wist!
Jos stond er zelfs van te kijken dat dit behoorlijk klopte en zo werd er na een 15 minuten roeien op het begin van de Loosdrechtse Plassen een mooi stekje tegen het riet gevonden.
Dit moest een wereldstek zijn en anders werd dit het wel, want weer ging er een pond bijvoer het water in, dus de vissen moesten hier wel op af gaan komen.
Gelukkig had ik extra dobbers meegenomen, deze zagen er ook beter uitgelood uit. De maden gingen aan de haak en vissen maar weer.
Vrij kort erop kwam de eerst grote vis voor mij in de boot en de Bilthoven-Noordwijk competitie was begonnen.
Ik zou Jos de witvisser wel even een poepje van eigen deeg geven, want het debacle Ierland zit me nog steeds een beetje dwars. Hier kon ik hem mooi eens laten zien wat vissen is. Jos is een geboren witvisser, maar weet lang niet wat ik allemaal in mijn mars heb.
Even later kwam nummer twee de boot in, een baars, ook weer een vis voor mij. Maar koud had ik mijn vis van de haak of Jos pikte mijn stek in.
Even later weer een vis voor mij, het formaat begon nu te groeien, dat kun je ook duidelijk zien op de foto's.
Dit waren wereld formaten. Ed Stoop en Marco Kraal van Vis-tv doen ons dit niet na, nog nooit heb ik zulke vangsten bij hun op tv gezien!
Hierna was ik weer aan de beurt, dus ik begon aan een geweldige uitlooppoging. Toen weer en vis voor mij, een brasem, dat waren niet echt de vissen waar ik op zat te wachten.
Er werd even een broodje en kip gegeten, een blikje cola werd genuttigd met een sigaretje erbij.
Nu kon ik weer eens kijken of ik de vangsten weer kon overzien. Jos ving weer een voorn tijdens het shaggie draaien. Na het ophalen van de vis was de haak volledig ergens naar binnen verdwenen.
Tijdens het onthaken door Jos maakte deze vis een paar rare geluiden: uch uch uch, het leken wel een soort verstikkingsgeluiden.
Ik nam de vis over van Jos, misschien dat ik hem nog kon redden en na een grote operatie lukte dat. De haak kwam bijn al aan de achterkant (de poeperd van de vis) weer uit, maar hij kon even later weer vrolijk verder zwemmen.
We vingen ieder nog wat visjes, alleen Jos ving er toch wel een aantal meer, zodat hij aan het einde van de middag toch wel een goede voorsprong had opgebouwd. Ik denk dat dit een beetje komt doordat hij toch steeds de boot een beetje richting de beste stek wist te draaien!
Want aan het vissen zelf kon het eigenlijk niet liggen, dezelfde dobber, dezelfde hengel, misschien had hij betere maden, dat zou ook nog een mogelijkheid geweest kunnen zijn.
En hij had alle botjes van de afgekloven kip misschien wel op mijn stek gegooid!!
Maar we zullen dit seizoen nog wel eens zien. Ierland zit al in de pen en dan moet het gaan gebeuren. We hebben nu ook daar dezelfde aasjes ter beschikking.
Aan deze prachtige zonnige 6 April Goede Vrijaf Dag kwam ook een einde en er wachtte ook nog een barre terugtocht, omdat het weer een beetje was omgeslagen en een felle tegenwind ons bijna de das om deed.
konden we eindelijk de boot verlaten. We hadden allebei een kont zo hard als een rotsblok. We waren blij dat we weer op de stoelen van de auto konden kruipen en vlug de kachel hoog konden zetten. Op naar huis!
OP naar een volgend avontuur.!!!
