Vissen totdat je een ons weegt !!!

Eindelijk weer op pad, lekker vrij dagje die ze haast weer hadden ingetrokken!
Vandaag de polder maar eens in, jammer genoeg nog sta ik natuurlijk weer eens te laat op.
En dat is kostbare tijd op zo'n mooie dag als vandaag, niet te koud en niet te warm.
Echt polderweer zullen we maar zeggen!

Rond half elf sta ik dus met beide benen in de polder en na een worpje of twee knalt de eerste rakker op de buster I: 69 cm.
Ja jullie zullen wel denken. heeft hij geen ander aasje? Mmaar wat bevalt moet je niet veranderen, dus voorlopig blijft hij aan de speld.
Maar nu het probleem wat ik al eens eerder schreef; vang je binnen een paar worpen een snoek, dan is het de rest van de dag prut of (k.......t met peren).
Het is een soort vloek die er op rust en eigenlijk stond ik op het punt weer naar de auto te gaan maar het was te mooi weer om dat te doen.
Ook had ik last van een licht griepje, dus een beetje buitenlucht zou me goed doen.
Dus doorvissen en dan maar hopen op het goede. Twee worpen had ik nodig en de volgende snoek dook op de Buster, maar na een korte dril verdween deze rakker in de diepte (60 cm water).
Nu zal het zeker wel niets meer worden vandaag, dit gaat te vlot.
Ik steek even de weg over naar een ander hoekje en na 5 minuten vang ik snoek nummer 2, deze is 54 cm.

Nou is deze vloek eindelijk verbroken en kunnen we met een gerust hart verder vissen.
En ik loop weer een stukje verder. Dit water is wat breder en dieper als de vorige stukken, hier een paar worpen en nummer 3 is binnen, deze is 68 cm.

Dit gaat best snel, ik ga maar eens aan mijn dagrecord denken.
Dit record staat al een aantal jaren op 9 stuks en het is nog geen middag, dus dit moet toch kunnen.
We gaan naar de overkant van de andere overkant van de weg, dus de andere kant van deze kant (volg je het nog?)!
Hier doe ik nog enkele worpen en weer duikt er een op. Dit is nummer ... JA 4!! en 69 cm.

De foto's blijven nog steeds matig, maar er komt verbetering .
Dit is nieuwe stijl halve vis.
Het tempo blijft er in zitten, maar ik ga nu toch een andere stek opzoeken.
Daar aangekomen begint het spel opnieuw; een paar worpen en nummer 5 ligt op de kant.

En een mooie 64'er op de kant en in de pan.

We gaan verder, maar nu wordt het een tijdje rustig. Ik los gewoon 4 snoeken op rij en hier baal ik flink van. Anders had ik al op mijn oude dagrecord gezeten en met de losser van de ochtend er al over een.
Wat dat betreft zit het me niet mee.
Na een korte rustperiode komt dan eindelijk nummer 6. Deze meet 74 cm schoon aan de haak en kan de pan in.

We gaan door en geven nu niet op, het oude dagrecord moet geëvenaard worden vandaag!!
Even later (en dit duurt maar 5 minuten) komt de volgende; nummer 7 dus. Ruim 72 cm en die kan ook in de pan.

Nu nog twee stuks, ik begin nu te denken aan een nieuw dagrecord, en er wordt gevist op leven en dood!
De kilo's vliegen er bij me af, worp na worp, wat een energie wordt hier verbruikt, de vier boterhammen zijn al lang verbrand, sigaret na sigaret wordt er gerookt, druk, druk, druk.
Na een tien minuten houd ik deze stek voor gezien. Ik zoek een plek op waar ik meer kans denk te maken.
Vlug nog even langs de plaatselijke groenteboer, even wat vitaminen in slaan: 1 kilo bietjes voor het avondeten en 20 stuks perssinaasappels voor tegen de griep.
Maar wat een afzetter die boer van de groente. Ik moet maar liefst 7,50 euro betalen. Dan denk je in de polder lekker goedkoop uit te zijn, maar niets is minder waar.

Na een tijdje flink werpen vang ik nummer 8 en deze is 70 cm.
Het begint een beetje een warboel te worden met de foto's, op een gegeven moment raak je de tel kwijt.
Ik ga nog even naar een andere stek om te kijken of hier nummer 9 en 10 gevangen kunnen worden.
Hier moet ik op het laatst echt nog heel veel moeite voor doen.

Maar na veel bloed zweet en tranen komt dan eindelijk nummer 9. Deze meet 76 cm en is erg mooi van tekening.
De tijd begint te dringen, het is bijna etenstiid en Age is nog aan het vissen, het thuisfront wordt verwaarloosd.
Maar dat moet dan maar voor deze ene keer, daar moeten ze maar begrip voor hebben.
Als je zo dicht bij je nieuwe dagrecord zit moet je doorgaan tot het uiterste, vissen totdat je een ons weegt. Mijn broek zakt er van af, dus kilo's zijn verbrand vandaag, dat kan bijna niet anders.
Worp na worp volgt er nu en nummer 10 duikt op de Buster. Hij heeft hem net in de bek maar laat gelijk weer los, wat een pech.
Ik laat de stek even voor wat hij is en keer na tien minuten weer terug. Nog maar eens proberen.
Weer worden tientallen worpen geplaatst en nu duikt hij vol over de Buster. Weer mis, het wil gewoon niet, die ene snoek. Zeven lossers en nog één snoek nodig hebben voor de 10, je kunt het een drama noemen.
Maar het is een mooie dag geweest, ik houd het voor gezien, anders kom ik nooit meer thuis. Het is inmiddels alweer 17.30 uur.
Ik heb mijn oude record geëvenaard en dat is al een prestatie op zich.
Wat is het toch fijn om stinkend naar vis weer naar huis te rijden.
Op naar een volgende keer .