Ze gaven voor vandaag nogal ruig weer op en dan moet je als roofvisser natuurlijk te water of langs het water, in mijn geval op het water!
Het waadpak was weer geplakt en zo kon ik met goede moed op weg. Ik had besloten om de plas te bezoeken waar ik vorig jaar zoveel problemen had met de karpervissers en Picaso de controleur (lees een eerder verhaal).
Ik zou het erop aan laten komen als ik weer de Picaso als controleur zou krijgen, ik had mijn plannen al gesmeed en ik zou hem eens goed met verf en blokwitter bewerken als hij mij van het water durfde te halen. Bij aankomst keek ik eens goed de plas over om te lokaliseren waar de karpervissers zich hadden verstopt, en ja hoor, aan de overkant zat de eerst al en dat precies op de plek waar BIG MAMA (de grote snoek die ik daar vorig jaar had gelost) haar thuisbasis had. Dus die plek kon ik al op mijn buik schrijven. Het is nu niet dat ik expres de karpervissers dwars ga zitten, lastig vallen doe ik ze niet en ik ga er altijd met een grote boog omheen. En mocht ik nu controle krijgen en zou ik het water af moeten omdat ik met de Bellyboat op het water zat, dan konden ze komen met die bekeuring. Daar zou ik eens bezwaar op aan laten tekenen en zonodig de boel eens voor laten komen om mijn gelijk te krijgen, zodat ik daar in de toekomst mag bellyboaten.
Ik denk dat ik grote kans maak om dat te winnen. Lukt het niet, dan heb ik in ieder geval een poging gedaan. Vlug werd de Bellyboat met lucht gevuld en kon ik het water op om te kijken of er wat te halen viel. Mooie leliebedden werden belaagd met een stel worpen, daarna de rietkantjes en na tien minuten had ik de eerste aanbeet. Vlug zette ik de camera aan, maar dat had ik nu net weer niet moeten doen. Tijdens deze handeling loste er een mooie dikke baars. De Buster was net een te groot hapje voor deze rover die precies voor in de bek gehaakt was. Maar ik gaf niet op en nog geen vijf minuten daarna had ik weer een losser. Vlug nog een paar worpen in de richting van de losser, nog een keer dook de rakker er op, maar weer loste hij. Hierna deed ik nog een paar worpen over dezelfde plek, maar dit leverde niets meer op en ik ging weer verder. Ongeveer 15 minuten verder had ik eindelijk de eerste snoek. Hij had een mooie maat van 78 cm. Hij was wel wat aan de magere kant, maar hij was binnen.
Dit was ook de reden dat ik hier op deze plas was, op de plas van vorige week wil je nu niet zijn, dat wordt buffelen tegen de natuur. Goed 10 minuten verder had ik weer een losser. Er moest toch meer in zitten vandaag, het weer was er goed voor de, de eerste regendruppels vielen naar beneden.
Ruim 30 minuten na de losser volgde er weer een bonk op de hengel en een snoek van 30 cm mocht in de boot. De karpervisser die ik in het begin zag zitten was er intussen tussen uit geknepen, dus toen kon ik mooi richting de BIG MAMA stek. Tijdens het richting deze stek flipperen doemde zich alweer een andere karpervisser op. Deze stond al op de uitkijk om te zien wat ik aan het doen was. Je kon van verre zien dat de onrust er in zat. Maar ik zat op koers en ging richting de eerder genoemde stek. Verschillende worpen deed ik er langs met de Buster, maar zonder resultaat. Daarom deed ik de Spro swimbait er maar eens op, deze gaat net een stuk dieper, eens kijken of deze zijn werk zou gaan doen. De eerste worp ermee was ook gelijk raak, een rakkertje van 54 cm was het resultaat. Daarna ging ik nog even een stukje richting de karpervisser, die op een gegeven moment alweer in zijn tentje zat, maar er toen toch weer ineens uit kwam en dat terwijl ik er toch zeker 80 meter van was verwijderd. Wat zijn het toch een onrustige types. Ik boog af en stak de plas maar over en ging richting de laatste losser om te kijken of ik deze nog te grazen zou kunnen nemen. Ik viste deze strook maar eens goed af, ondertussen begon het weer nat in het waadpak te worden. Nu niet in de rechter laars van het pak, maar in de linker. Damn , Damn, Damn waadpak van D.A.M, wat een schijtmerk. Ik moet er nu toch maar hard over gaan denken om maar weer een nieuwe te kopen, één laars lek gaat nog, maar twee wordt toch echt te gek! Tijdens deze lekkage en op de plek van de losser dook er eindelijk weer een snoek op het aas. Ditmaal was dit de Bulldawg, maar het lossertje van eerst loste ook nu weer en liet zich na nog een aantal worpen niet meer verleiden. Nogmaals werd het beginstuk eens goed afgeworpen, dit keer wat verder uit de kant en op iets dieper water met de Bulldawg. Maar deze verwoede poging om nog een snoek zo gek te krijgen mislukte. Ik flipperde maar weer richting instapplek. De regen begon nu door te zetten en van een klein buitje veranderde dit in een wolkbreuk. Kans om een regenjack aan te doen had ik niet eens. Vlug werd de kant bereikt en de spullen gingen het water uit en doorweekt de auto in. Het ergste van dit verhaal was dat mijn pakje sigaretten drijfnatwais geworden. Onder het autorijden werden de sigaretten vanuit het pakje op het dashboard leeggeschud om te drogen. Even later had ik het idee om ze in de ventilatieroosters van de verwarming te stoppen (hoe verslaafd kun je zijn).
Toen pakte ik er een paar en prop ze uit het raam, wat als resultaat had dat ze aan de buitenkant van het raam bleven plakken en heen en weer begonnen te rollen. Naderhand kwam er weer een terug door de kier waarop ik het raam had laten staan. Wat een ellende dat roken!
Vlug naar huis maar weer, er waren in ieder geval weer een paar snoeken gevangen.
Op naar een volgend avontuur!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten